- kapag crush mo ang tropa mo (Part 1)-

Typical story ng taong crush ang tropa nia. In one way or another alam ko makaka-relate ka.

Hinayaan ni Lord na magkaroon ng dahilan para magsama kayo. Klasmeyt, katrabaho, ka-hobby, anupaman yun ang bottomline nagkasama kayo to start a meaningful relationship. Friends. Ayos, kabatak, katawanan, kabatukan, kaasaran, walang conflict, walang problema. Always present sa lahat ng lakaran, sakto ang joke nio pareho, may apir pa o kaya tapik sa balikat habang kita na ngalangala mo sa kakatawa. From acquaintance, to close friends, to closer friends to bestpren. Perfect.

Then one day.

Ang sama ng pakiramdam mo. Sinisipon, masakit ang ulo, masakit ang tiyan, najejebs. It doesnt matter basta masama pakiramdam mo at heto si bestpren, concern. Offer ng gamot, offer ng masahe sa ulo, tanong maya maya nga "ok ka lang ba?", offer ng pagkain, binili ka ng tissue kung sakaling majebs ka. Ikaw naman masama man ang pakiramdam mo pero hindi naman damage ang brain mo dahil na-store ng brain mo lahat ng mga detalye ng pinagagawa ni bestpren. Kung ilang beses ka tinanong, kung kanan ba o kaliwa yung kamay na ginamit nia para alamin kung may lagnat ka. At remember kung pano kang nag-inarte pa lalo sa sakit mo kasi feel mo yung concern nia? Pagdating ng gabi, as you reminisce on the events of the day, mas madalas mo na maisip ung lahat ng pinagagawa nia sayo, pati mga ginawa nia in the past iniisip mo rin thinking kung may meaning ba yun. Tinitingnan mo ngayon kung paanong nag-grow ang iniong pagkakaibigan. Iniisip mo kung mahalaga ka ba sa kaniya, at least kahit bilang kaibigan (plastik!)

The next day.

Medio naisipan mo magtali ng hair, for a change naman di b? Ok lang naman yun di ba? Wow, narealize mo bagay rin pala sayo ang naka-tali hair. Feel mo ang putla mo kaya a little bit of blush sa cheeks will do no harm di ba. There. You feel good. You look good. Parang excited ka na. All smile, parang hindi ka mabibwisit sa araw na ito. Here come si bestpren, nothing unusual, binati mo ng good morning, konsyus ng konti na d mo maintindihan. Defensive ang brain mo, sinabi na konsyus ka dahil baka asarin ka. Pero ang totoo, konsyus ka kasi baka mapansin niya na nag-effort ka magpaganda. Panalong sabi ni bestpren, "ok ka na ba?" Grabeh, ang chubby ng puso mo di ba. Mahalaga ka sa kania, sigaw ng puso mo. Ang sagot mo, "i feel a lot better thanks." Panalong hirit ni bestpren, "mukang hindi pa eh, tingnan mo ang pula mo.. "

The next couple of days.

Nabibwiset ka sa sarili mo. Kasi wala kang ma-hirit na something smart sa mga jokes ni bestpren. Hanggang tawa lang contribution mo sa inyong barkadahan. Struggle ka sa sarili mo kung paanong magplay cool. Yung dating pag-akbay kay bestpren, ngayon 100 times mo muna iisipin bago gawin. All actions ineevaluate mo na kung ok lang ba yun o hindi. Medyo sensitive ka na rin at matampuhin kapag may hindi nagawa si bestpren. Pero siyempre you try your best para wag ipahalata yung tampo mo pero halata pa rin kasi gusto mo rin ipahalata para lambingin ka nia de vah?.. Napapraning ka kasi ang energy mo nakatuon sa pag-tingin sa actions nia at actions mo. Pakiramdaman. Ang dami mo nang napapansin kay bestpren. Cute pala siya tumawa. Cool guy. Ganda ng hair nia, gwapo nia kapag ung white na polo suot nia, ang bango nia lage, lahat na maganda. Ok lang sayo kahit makapal labi nia (dati ayaw mo nun eh), ngayon tingin mo cute na ung mata nia na dati nilalait lait mo. Mahal mo na ata siya. Ata, di ka pa sigurado eh.

-- sway

I let myself drown to this stupidity. World of fake smiles and pretensions. Working harder to ignore the things that involves you. A struggle everyday smarting over the sentiments of my heart. For how long will my head seeks to win over my heart. I got to draw the line, fast. Losing battle. To see you fills the holes in me, to talk to you completes the missing pieces of me, to be close to you makes me need no more. To love you will just be too much for me. I cannot want more from you. I cannot love you. I just can't. Love you. Most tempting. No.